Eyüp Koçak / Muhabir Türk

 Geçmişte yaşamak iyi değildir, geleceğe yönelmek gerekir derler ya hani. Bugün geçmişe kafam takıldı benim. Küçüklüğümdeki sıcak arkadaşlıklar, dostluklar, kapısının kilidi birbirinde olan, sahur da beraber, iftarda beraber, ekmek kuyruğunda, tüp kuyruğunda, banka kuyruğunda beraber olan komşular…

 Otobüslerde yaşlı ve hamile insanları kendi yerlerine oturtmak isteyen ve âdeta yarışan gençler, yağmurda ıslanmış parası olmayan yolcuları arabasında ücretsiz evine götüren dolmuş şoförleri, mahallemizin kızı diye oğlu diye o mahallenin çocuklarını gençlerini genç kızlarını kendi evlatları gibi kardeşleri gibi sahiplenen mahallenin delikanlılar…

Apartmandaki yaşlı teyzeleri yorulmasın diye apartmanın genç kızlarının yaşlı teyzelerinin evini temizliğe gitmeler…

Bir sokaktan geçerken bir düğüne rast gelindiğinde,  tanımadığın insanlarla sırf dili Türk ve vatan çocuğu olduğu için halay da birlikte omuz omuza halay çekmek…

Ölüm de cenazede kayıplarda, depremlerde afetlerde tanısa da tanımasa da canla başla mücadele edip kurtarma çabasına giren insanoğulları geçmişte mi kaldılar acaba?

Geçmişte yaşama geleceğe umutla bak derler ya hani? Ben yapamıyorum Neden mi? Ben bu günlerde ne görüyorum biliyor musunuz?

Asimile olmuş, paradan başka, çıkar davası gütmekten başka birbirlerini aşağılayan sevmeyen, Seni seviyorum demenin bile çıkar ile yapıldığı, telefondan başını kaldırmayan, sanal bir dünyada yaşayan ve birbirini küçük gören, küçük, büyük, bebek, kadın, erkek, aciz,engelli, hayvan demeden herkese her şeye zarar veren insancıklar topluluğundan başka bir şey göremiyorum.

Haberleri açıp her günün akşamında izlediğinizde bu söylediklerimde ne kadar haklı olduğumu anlayacak ve göreceksiniz.

Hani diyoruz ya! Bir olalım birlik olalım bayrağın gölgesinde toparlanalım! Nasıl olacak bu iş inanın bilemiyorum. Daha akrabalar arasında bile toparlanamazken, sevgisizlik had safhada iken, bu kadar birbirini tanımayan insanlar bir ve birlik nasıl olacağız? Ne mutlu Türküm Diyene! Sözcüğünü hep bir ağızdan nasıl haykıracağız

Ne mutlu insanım diyene! Diyemedikten sonra...

Yüreğinizde sevgi tohumları yeşerdiği güzel günlerde buluşmak ümidi ile...

(Nurgül Şahballı Koçak'ın kaleminden)