Gürsel Kaya

Bu gün Ortadoğu batağından çıkıp ülke siyasetine şöyle bir göz atalım istedik.. Özellikle de muhalefet kanadına.. Ve ana muhalefet partisi CHP’nin durumuna bakalım öncelikle.. 
Bir yanda Özgür Özel, bir yanda Kemal Kılıçdaroğlu, bir yanda Ekrem İmamoğlu ve bir yanda Mansur Yavaş. Evet ne yalan söyleyelim, CHP en iyimser tabirle dört parçalı bir parti görünümünde. Özel partinin başına geldiğinden bu güne kadar vatandaşın gözünde olumlu bir grafik çizebilmiş değil maalesef.. 
Yerel seçimden birinci  parti olarak çıkmasına rağmen, CHP’yi belli bir noktaya getiremeyen bir genel başkan. İktidara ve kamuoyuna erken seçim baskısı kurmayan, bunun aksine AK Parti’nin derlenip toparlanmasına katkı sağlayan bir muhalefet partisi başkanı görünümünde.. 
Erdoğan 2025’te kuvvetle muhtemel yanına DEM Parti’yi alıp anayasa değişikliğini gerçekleştirecek. 2026 yılının sonbaharında da, en geç 2027 Mart’ı olabilir, bir erken seçimle yeniden cumhurbaşkanı adayı olarak milletin karşısına çıkacak. Elbette bu süreçte başta asgari ücretli ve emeklilere bazı iyileştirmeler yapıp ekonomiyi biraz parlatacak.. Öyle görünüyor ki; CHP kanadında ne İmamoğlu, ne Yavaş, ne de Özel cumhurbaşkanlığı adaylığından vazgeçecek gibi değil.. İmamoğlu’nun özellikle Erdoğan’a karşı keskin muhalefetine karşın Yavaş sessiz ve derinden gidiyor.. 
Ne var ki CHP’nin şahinleri Yavaş’ın cumhurbaşkanlığı adaylığına pek sıcak bakmıyor.. Cumhurbaşkanlığı yolunda Yavaş’ı saf dışı ederlerse, Yavaş ya yüz bin imza ile bağımsız aday olur ya da İyi Parti etrafında birleşecek sağ koalisyonun adayı olarak ortaya çıkar.. İmamoğlu aslında genel başkanlığı düşünmüyor değil.. Lâkin İstanbul gibi bir kentin belediye başkanlığını da bırakmak işine gelmiyor. Bu nedenle yoğun bir gel git yaşıyor.. Kendisine uygulanacak olası bir siyaset yasağının tepesinde Demokles’in Kılıcı gibi sallandığını görmekte. Bu nedenle kendisi ve çevresi oldukça tedirgin.. Erdoğan, cumhurbaşkanlığı yolunda önce İmamoğlu’nu, daha sonra Yavaş’ı diskalifiye etmek istiyor. Özel’i ise çok hesaba katmıyor. Ancak kendisine rakip olarak Özel’i görmeyi her zaman isteyebilir. Biz bunları yazıp çiziyoruz diye CHP’li dostlarımız yine bizi topa tutabilirler. Ancak doğruya doğru, eğriye eğri.. Evet son yerel seçimde CHP sandıktan birinci parti çıktı; doğru. Ne var ki bu başarı yalnızca CHP’nin ve dolayısıyla Özel’in başarısı değildi. Pek çok argümanın iktidara karşı bir araya gelerek kazanılan bir başarıydı. Kim ne derse desin; bu bir gerçek.. 
Lâfı fazla uzatmadan, eğip bükmeden söyleyelim.. Siyasette ve özellikle muhalif siyasette tıkanıklığa yol açan durumun ortadan kalkması için CHP’nin yapması gereken şey, İmamoğlu’nun CHP’nin başına geçmesi, Yavaş’ın cumhurbaşkanı adayı yapılması.. Sağ cenahta mı? Sağ cenahta yapılacak en akıllıca şey ise; Turhan Çömez liderliğinde İyi Parti’nin, Zafer, Yeniden Refah, Deva, Gelecek, Saadet partileriyle bir şemsiye altında seçime gitmesi. Elbette Bağımsız hareket eden Cemal Enginyurt'u da bu gruba ekleyebiliriz...  Açıkçası Çömez’in, Enginyurt’un, Erbakan’ın ve Ümit Özdağ’ın muhalif duruşu vatandaş tarafından beğeniliyor.. Ancak bu grubun cumhurbaşkanlığı seçiminde  Yavaş’ı desteklemesi gerekiyor.. 
Muhalefet için tek çıkış yolu şimdilik bu gözüküyor, vesselam…