Mesleğin getirdiği bir şey var. Bu güzel ülkenin her yerinde bir evin oluyor.Döşemealtı Camili köyünde yaptığım şenliklerde canla başla çalışan Adıyamanlı kardeşim Aysel Sivritaştan bir cümle kurmuştu. 2011 yılında Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Bucak Hikmet Tolunay MYO Halkla İlişkiler bölümünden mezun olurken "hocam öyle bir gönül teşkilatı kurdunuz ki, bu ülkenin her bölgesinde" öyleymiş. Bir anda mezun öğrencilerimden telefon gelmeye başladı. Beni irtibat merkezi belirlediler. Her bilgi bana ulaşıyor. Ben onlara yayıyorum.
Hayatında hiç birbirini görmeyen Akdeniz Üniversitesi Göynük Mutfak Sanatları Meslek Yüksekokulu Ankaralı öğrencim Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Bucak Hikmet Tolunay MYO Halkla İlişkiler öğrencime Ankara için araç ayarlıyor. İzmir de bulunan öğrencilerimden birisi Antalyaya gelecek arkadaşı için benim üzerimden araç buluyor. Antalya Otelciler Pansiyonlarcular Odası başkanı arkadaşım Özcan Sucu ve ekibi Hatay'dan gelen 27 misafirimize yer açıyor.
Yeğenlerim orada kuzenlerim orada.
Şu anda herkesin gitmesi yerine işe yarayan kişiler orada olmalıdır. Örneğin aşçılar örneğin sağlık çalışanları örneğin kurtarma ekipleri ve profesyonel olanlar orada olmalıdır. Gereksiz yoğunluk olmasın. Çünkü trafik yoğunluğu nedeniyle ambulans benzin alamıyoruz dendi. O zaman kaynakları da tüketecek insan sayısı da artıyor. Oysa şu anda profesyonel insanlar lazım.
Öğrencilerimizin arasında vefat eden Emine Sultan Kurt eşi ile birlikte cenazesine ulaşıldı. Aysel maalesef hala bilgi yok ama umudumuz da çok az. Nurdağı Ökkeş Analık hala haber bekliyorum. Hatay da Samandağ da Demet, Melek ve Berna, Can Talat Pınar sağ. Adana da ulaştıklarım sağ. Figen Adana da Afad da ve çalışıyor.
Talat aradım ve İskenderun da babasını evden çıkarttığında evin içinde balıklar yüzüyordu dedi. Bunu unutmayalım. Ve lütfen bilime değer verelim
Bu yazı toplam 1233 defa okunmuştur.