Kahraman Köktürk

Son yıllarda beni çok şaşırtan ve anlamlandıramadığım bir olay var. Cenaze evinde yemek yeniyor. Oysa cenaze evinde yemek yemek yerine sen konu komşu olarak evlerde bişeyler hazırlar ve cenaze evine gidersin. Günümüzde ise maalesef yemek yemek için cenaze evine gidiliyor. bu yanlışı biran önce sonlandırmak temennisiyle yazmaya başlıyorum.

 

Antalya Şarampol mevkiinde doğup büyümeme rağmen aslen Döşemealtılıyım Antalya'nın Döşemealtı ilçesine bağlı Camili köyündenim. yöremi acayip seviyorum. Her yerde adet olan Mevlid yemekleri bizim oralarda manifesto gibidir. Mevlid yemeği vermeyen şaşkınlıkla karşılanır. En küçük Mevlid organizasyonunda 400-500 kişinin katılımı ile yapılır. Hafta sonları köylerimiz de mutlaka bir tane Mevlid yemeği vardır. Geniş katılımlı olan bu yemekler sayesinde insanlar birbirlerini de görebilmektedir. Ama oraya yemeğe gelen kaç kişi o günkü öğününü karşılayamacak şekildedir. Ben söyleyeyim genelde gelen herkes eş dost akraba oluyor. Ve çoğunluğu da yemek yiyebilecek durumda oluyor.

 

Bizler kendi yörem adıma konuşuyorum, cenaze evinde dualarımızı ve ayetlerimizi okuyabilecek durumdayız. Mevlid yemeği organizasyonlarında şunu da kabul etmek gerekiyor. Yükselen enflasyon sebebiyle maliyeti ailelerin belini büküyor. Bunun yerine köylerimizde tek başına yaşayanlarımız var. bunların yemek ihtiyaçlarını muhtarlık tarafından görevlendirilen bir kişi sürekli karşılasa ve o kişiye malzeme ile bağış yapılsa. Böylece köylerde tek başına yaşayan ve elden ayaktan düşen kişilerin yemek derdi ortadan kalkar. Ayrıca enflasyon karşısında vatandaşımız daha az ezilir.

 

En son bir yakınımız için bizlerde Mevlid yemeği organize ettik. Zaten sadece yakın akraba 500 kişiyiz. Sordum maliyeti 25.000-30.000 civarını bulmuş. Rahmetlinin ruhuna değsin Allah sevabını arttırsın. Bakınız Akdeniz Üniversitesine bağlı Göynük Mutfak Sanatları Meslek Yüksekokulu var. Öğrenciler mesleki anlamda kendilerini yetiştirebilmek için hocaları eşliğinde yemekler yapıyor. Burada yaklaşık 150/200 öğrenci okuyor. Bu çocukların hepsi öğrenci. Ve birçoğu başka bir memleketten geliyor. Öğrenciler denedikleri ürünleri kendi tadıyor. Hele Antalya Rusya Ukrayna Savaşından sonra ekstra yaşanması zor bir kent haline geldi.

 

Mevlid yemeklerini köylerimizde vereceğimize malzemesini okulumuzdaki öğrencilere versek böylece onların bütçelerine yardım etsek nasıl olur. Örneğin kendimiz mi yemek dağıtmak istiyoruz. Gerekli kurumlarla iletişime geçerek öğrencilerimize yemek yedirebilirler. Onların cebinden bir kuruş eksik çıkması ailelerine de bizlere de daha büyük kazanç. Üstelik bu şekilde örneğin gastronomi bölümü öğrencilerine yemek için malzeme verdiniz, okulun da resmi harcamasında tasarruf imkanı sağlanmış olur.

 

Öğrencilerimizin barınma sorunları da var. Özellikle Göynük MYO da okuyan çocukların gerek tatil beldesinde olması sebebiyle gerekse beldenin ev sayısının küçük olması sebebiyle barınma sorunu daha yüksek. Bunu da ayrıca yazacağım.