Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

.  Bildiklerimizle “yetinmek” gibi son derece tehlikeli bir  alışkanlığımız var ve  maalesef bunu sürdürüyoruz.

            Bu alışkanlık; yeni bilgiler öğrenme eğilimimizi sürekli köreltirken, kent ve ülke sorunlarına  ve çözümüne bakış tarzımız sığ bir düşünceden öte geçemiyor.

                  Zaman hızla akıp giderken, değişen dünyanın gelişen bilgi sağanağına ihtiyacımız var.

            Değişen Dünya’nın yeni şartlarına uyum sağlayabilmek için mutlak surette nitelikli bir eğitime gereksinim var.

            Bildiklerimizle yetinerek değişime ayak uydurmak artık olası değil!

            Bu anlamda yanılabileceğimizi hiç düşünmüyoruz.

            Ve sürekli benim dediğim doğrudur persfektifinden bakıyoruz olaylara.

            Bugün geldiğimiz nokta ortada…

Bilgi dağarcığımız ne kadar geniş olursa olsun, elde ettiğimiz başarı ne kadar büyük olursa olsun; yanılma payımız mutlaka vardır…

            Olduğundan farklı görünmeye çalışmak kadar, beden dilini sevgisizlik üzerine yoğunlaştırmak kimseye bir yarar sağlamaz.

            Sürekli kendimizi yenilemeye, değişime ayak uydurmaya gereksinimimiz var.

            Yanlışlarda ısrar etmekle bir yere varılamayacağı bir gerçek.

            Zorlu yaşam şartlarında; bir ömür boyu ihtiyacımız olan değer yargıları arasında alçak gönüllülüğüne farklı bir parantez açmak gerek.

  Sürekli ön plana çıkma hevesi, sürekli gündemde kalma düşüncesi ve bu düşünce ekseninde yanılgılar zinciri…

   Bilgimiz, birikimimiz, kültürümüz, yaşam tarzımız, değer yargılarımız kişiliğimizin aynasıdır sonuçta… Hatalardan ders çıkarırken de, başarıya yönelirken de, insan olmanın erdemliliği, farklılığı alçak gönüllülükten geçiyor.

            Eğitimimiz, kültürümüz, değer yargılarımız, dünyaya bakış tarzımız kişiliğimizin bir yansıması…

            Dünyaya baktığımız pencere ne kadar saydam olursa; gerçekleri görebilme netliği o denli çok olur.

            Bilgi dağarcığının “yeterli” olduğunu düşünmek bile bugünümüzü derinden yaralayan ağır bir travma.

            Bu travmanın yansımalarını yaşıyoruz hep birlikte.

            Zaman zaman kendimizle çeliştiğimiz, karşımızdakileri de yanılgıya düşürdüğümüz anların kısa bir özetidir aslında olduğumuzdan “farklı” görünme gayreti!

                        Bulunduğumuz konum ne olursa olsun, elde ettiğimiz başarı ne denli büyük olursa olsun, ya da ne denli sıradan bir insan olursak olalım; önceliğimiz mütevazilikten yana olmalı.

İddialı olmak, önümüze hedefler koymak; sonuç itibariyle kendi değerlerimizden vazgeçmemizi, en önemlisi insan olmamızı unutmamızı gerektirmez…

            Yaşam maratonu; aslında herkes için, hepimiz için bir sınav…

Siyasetten iş dünyasına, normal mütevazi  bir yaşama kadar  toplumun tüm katmanlarında kullanılan beden dili kadar, nezaket, duyarlılık, mütevazilik, alçak gönüllülük ve ileri görüşlülük; sorunların çözümü noktasında en belirgin özellikler.

            Bu özelliklere ve farklılıklara sıkı sıkıya sarılalım…