Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            Dayanışmak, yardımlaşmak, hoşgörü, tevazu, anlayış ve özveri gibi kavramlar gerçekten yaşantımızın en güzel kavramlarının başında geliyor.

            Birbirimize karşı anlayışlı olmak, karşımızdakine saygı duymak, empati yapmak ve hoşgörüyle olaylara yaklaşabilmek de o kadar önemli faktörler.

            İnsani duygularda vicdan, merhamet ve yardımlaşma duygusu yaşantımızı daha da anlamlı kılan ögeler.

            Bu faktörlerin hiç kaybolmaması ise en önemli detay.

            Bizi biz yapan faktörlerin başında gelen yardımlaşma ve dayanışmadan asla vazgeçmememiz gerekiyor.

            Tam da bu noktada yaşamın her anında, her aşamasında çok özge kazanımlar ve farklılıklar vardır.

            Bu kavramları sarıp sarmalayan ve insani özelliklerimizi ön plana çıkaran olgu ise yardımlaşarak zorlukları aşmamız.

            İnsanı insan yapan en büyük zenginlik de bu özelliğimizdir kuşkusuz…

            Yardımlaşmak, ihtiyacı olana yardım elini uzatmak, sadece sevinçleri, mutlulukları değil, zorlukları da paylaşmak, darda olana nefes olabilmek  kadar güzel ne olabilir ki?

            Yardım yaparken, yardım yaptığımız kişiyi rencide etmeden bu yaklaşımı sergilemek çok daha anlamlı.

            İhtiyaç sahibi kişileri zor anlarda unutmayarak dost elimizi uzatmak ve nefes olabilmek gerçekten güzel duygular.

            Sevinçleri de, hüzünleri de, zor anları da paylaşarak anlamlı kılmak çok daha özge bir kavram.

            Bir anlamda yardımlaşmak, darda olanı gözetmek, yoksullara kol kanat germek ve bencilliği bir tarafa atarak sorunların çözümüne katkı koymak çok özge bir davranış biçimi.

            On bir Ayın Sultanı Mübarek Ramazan ayının ilk günlerini yaşadığımız bugünlerde reklam kokmayan yardımlaşma; olması gereken en doğru yaklaşım.

            Manevi duygularımızın arttığı böylesi günlerde ihtiyaç sahibi, öksüz, yetim, hasta ve dar gelirli ailelere yardımda bulunmak ve bu yardımı yaparken ‘’gizliliği’’  ön planda tutmak; yardımseverliğin özüne yakışan, karşımızdaki insanı rencide etmeyen, aksine mutlu eden yüce bir yaklaşım olmaz mı?

            Yardım yapıyorum diye karşıdakini yoksulluğuyla rencide etmek, kendi egolarını ön plana çıkarmak çok yanlış ve yanlış olduğu kadar düşündürücü bir olgu.

                        Zaman zaman dile getirdiğim gibi; yardımlaşma çok önemli  bir konu ve bu konunun olabildiğince ‘’abartısız’’ ve reklam kokmaması  gerekiyor.

            Yardım yaparken, yardım ettiğimiz kişiyi rencide etmek kadar kahredici bir yanlışa düşmemek için sessiz sedasız yapılan yardımlaşma en doğru bütünleşmedir.

Hani yardıma muhtaç birisine yardım ederken resim karelerinde yardımda bulunurken poz vermeyi seven insanlar vardır…

            Bu kareleri gördükçe hem üzülüyorum, hem de sinirleniyorum.

            Çünkü; asla olmaması gereken bir ayrıntı.

            Artık bu Ramazan ayında ve diğer zamanlarda da  benzer görüntüler yaşamayalım diye düşünüyorum.