Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            Günlük koşuşturma, gündemi takip etme, her geçen gün ağırlaşan ve zorlaşan yaşam maratonunda biz gazeteciler stresli bir mesleği yerine getiriyoruz.

            Bir yandan kent gündemini takip ederken, ülkemizde ve dünyada gelişen olayları anlık takip ederek en iyi analizi yapmaya çalışıyoruz.

 Bir anlamda stresli ve zorlu süreçleri yaşarken, aynı zamanda kent ve ülke sorunlarının çözümüne yönelik haber, yorum ve düşüncelerimizi okurlarımıza aktarıyoruz.

            Geçtiğimiz günlerde yaklaşık 25 yıldır tanıdığım, ailecek de görüştüğümüz çok değerli meslektaşımızın ani ölümü basın camiasında büyük şok yarattı.

            Kalp krizi sonucu aramızdan ayrılan meslektaşım Kubilay Eldemirci’nin ani ölümü kuşkusuz ki Antalya’da büyük üzüntüyle karşılandı.

            Son derece esprili, hayat dolu, adeta yerinde durmayan, iletişimi son derece olumlu bir insanın birdenbire ani ölümü karşısında üzüntüm daha da arttı.

            Daha öncesinde gazetecilik mesleğinin duayenlerinden Cengiz Savaşeri abimizi de kaybetmiştik.

            Bu meslekte aramızsan ayrılan ve rahmetli olan anımsadığım tüm isimler bir film şeridi gibi gözümün önünden gelip geçti…

            Her mesleğin kendine özgü zorlukları, stresi ve özveriyle dolu kareleri var.

            Gazetecilik bu anlamda stresin adeta tavan yaptığı bir kulvar…

            Kendimize çok az zaman ayırırken, zaman zaman ailemizle, sevdiklerimizle, dostlarımızla bir araya gelemiyoruz.

            Yoğun bir gündemle mesleğimize odaklanırken, bazen birbirimizi ihmal ediyor, kırıyor, hatta üzebiliyoruz…

            Ancak; tıpkı Kubilay arkadaşımın ansızın aramızdan ayrılışında ölüm gerçeğiyle yüzleşiyoruz…

            Hep iyi anılarımızın olduğu, mutlu olduğumuz, güzellikleri, dostluğu paylaştığımız rahmetli Kubilay Eldemirci arkadaşımı tıpkı diğer aramızdan ayrılan meslektaşlarım gibi kalbimde yaşatacağım.

            O gülen yüzünü, esprilerini ve ‘’Ömer’im nasıl durumlar?’’ deyişini hiç ama hiç unutmayacağım.

            Evet… Hayat o kadar kısa ve anlık ki; kişisel hırslar, egolar, samimiyetsizlikler ve vefasızlıklar resimsiz bir çerçeve gibi bomboş!

            Geride kalan ve gerçek olan  ise; yaşam boyunca nasıl bir izlenim bıraktığın…

            ‘’Yüreklerde unutulmamak’’ büyük bir miras ve bu mirası bırakabilmek çok da kolay değil!

            Değerli dostum, meslektaşım Kubilay Eldemirci hayatı boyunca güzel anılar topladı ve en güzellerini geride kalan sevdiklerine bırakıp gitti!

            Nur içinde yat. Yattığın yer incinmesin.

            Ailesine, yakınlarına ve sevdiklerine başsağlığı diliyorum.